دستگاه الکتروانسفالوگرافی (EEG)

دستگاه الکتروانسفالوگرافی به کمک الکترودهایی که بر روی سر قرار می‌گیرد، فعالیت الکتریکی نورون‌ها را اندازه‌گیری و ثبت می‌کند. سیگنال‌های ثبت شده حاصل از فعالیت نورونی تحت عنوان نوار مغزی یا الکتروانسفالوگرام شناخته می‌شود.

EEG در مقایسه با روش‌هایی مانند fMRI و PET از دقت زمانی بالاتری برخوردار است و می‌تواند در حد میلی‌ثانیه به تغییرات فعالیت الکتریکی نورون‌ها حساس باشد. الکترودهای نصب شده روی سر، اثر الکتریکی فعالیت نورون‌ها را به پیش‌تقویت‌کننده‌های EEG انتقال می‌دهند و در نهایت این اثر الکتریکی به صورت سیگنال زمانی قابل مشاهده خواهد بود. به طور کلی امواج مغزی قابل ثبت در سطح جمجمه به ۵ باند فرکانسی مختلف، شامل ریتم‌های دلتا، تتا، آلفا، بتا و گاما، تقسیم می‌شوند. مقدار این امواج در نوار مغزی به عوامل متعددی مانند سن، جنسیت و وضعیت فرد (استراحت، فعالیت شناختی، خواب و...) بستگی خواهد داشت. الکتروانسفالوگرام پس از تحلیل می‌تواند به عنوان شاخص مهمی برای سنجش هوشیاری و یا انواعی از اختلالات مغزی قرار گیرد و علاوه بر آن کاربرد گسترده‌ای در مطالعات علوم اعصاب داشته باشد.